|
Όταν ιδρύθηκε η IASA (Διεθνής Ένωση Ηχητικών και Οπτικοακουστικών Αρχείων) 40 χρόνια πριν, κανένας δεν μπορούσε να φανταστεί τη σημερινή πραγματικότητα των οπτικοακουστικών αρχείων. Καθώς πλησιάζουμε στο τέλος της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα, η ψηφιακή εποχή για τα αρχεία, τις βιβλιοθήκες και τα μουσεία δεν είναι επιλογή, αλλά πραγματικότητα. Έργα ψηφιοποίησης μεγάλης κλίμακας υλοποιούνται και δημιουργούν ένα τεράστιο όγκο ψηφιακών τεκμηρίων ενώ παράλληλα η παραγωγή και η διανομή νέου περιεχομένου είναι στην πλειοψηφία της ψηφιακή.
Ποιος είναι ο ρόλος των οπτικοακουστικών αρχείων σε αυτό το νέο τεχνολογικό περιβάλλον; Πόσο ευδιάκριτοι είναι οι ρόλοι των διάφορων φορέων πολιτισμικής κληρονομιάς; Ποιες μέθοδοι και τεχνικές θα εξασφαλίσουν την αέναη ύπαρξη και την ακεραιότητα του οπτικοακουστικού περιεχομένου; Πόσο έχουν αλλάξει οι προσδοκίες των χρηστών και ποιες στρατηγικές έχουν υιοθετηθεί από τα αρχεία για να ανταποκριθούν σ’ αυτές τις προσδοκίες; Ποιος είναι ο ρόλος των διεθνών οργανισμών και της IASA σε αυτό το νέο περιβάλλον; Πώς μπορούν τα Εθνικά Αρχεία των μεγάλων και μικρότερων χωρών να ανταποκριθούν στο νέο περιβάλλον;
 
|
Εκτύπωση 
Eng